Ir al contenido principal

La noche de los cristales rotos(capítulo 1)

Una noche mas en la penumbra de Irlanda del norte, la niebla cubre las paredes y las calles adoquinadas de la ciudad de Northvillage, no se sentía nada mas que el viento azotando los arboles que estaban en el bosque, al pie de la montaña que se levantaba sobre la ciudad. El ambiente era frío, de finales de noviembre y por los angostos callejones solo circulaban las desdichadas ratas que, ignorantes del resto del mundo, se convertían en una epidemia.

Algún que otro carro de caballos circulaba de vez en cuando, devolviendo a casa a sus afortunados dueños, porque en aquellas calles cada noche era un peligro con la ingente cantidad de malhechores que podían hacer que una buena noche se convirtiese en tragedia . El resto de personas estaba durmiendo, tan plácidamente, menos los dueños de los comercios, que por el miedo a que les entrasen a robar dormían de rato en rato.

Pero cada noche era un mundo distinto porque siempre pasaba algo, y esta no iba a ser distinta, cuando a altas horas un barco hizo sonar las campanas avisando de su llegada a puerto, fueron varios los que se acercaron a ver lo que traía ese barco, pero al llegar a su altura, de forma que pudiesen ver claramente lo que este transportaba, la sorpresa fue mayúscula.

Nada mas traía que un saco de provisiones a medio empezar y un jarro de agua, pero nadie a bordo, entonces, quien hizo sonar la campana? Sería el viento? Como ha llegado hasta ahí ese barco? Las preguntas se sucedían, pero todo lo contrario pasaba con las respuestas, que eran escasas, decidieron esperar a que se hiciese de día para investigar.

Pero al llegar el día, la penumbra bajo aquella niebla era tal que la oscuridad se seguía siendo la que se cernía sobre la ciudad, fue entonces cuando varios vecinos y la misma guardia ciudadana se acercó a ver que ocurría con aquella extraña embarcación que tenía amedrentada a toda la villa, se subieron a bordo y empezaron a observar lo que podía conducirles a alguna respuesta, y en cubierta nada pudieron encontrar, mas sí algo encontraron en bodega.

Comentarios

Entradas populares de este blog

Entrevista a Guido Álvarez Parga

En que proxectos colaboras na actualidade? Dende o mes de xaneiro estou integrado na Lug Open Factory (na rúa Pintor Corredoira), desenvolvendo un proxecto persoal relacionado co turismo. Alí colaboro ca xente do coworking, nas actividades do centro, no proxecto Atlantic Hubs, e sobre todo cos compañeiros da incubadora de ideas.  Para o mes de setembro teño tres propostas de traballo moi interesantes e agora estou en proceso de reflexión sobre que decidir. Como sabes, tamén colaboro en radio e en prensa escrita. En que xornais podemos lerte? Dende o 2013 en Galicia Confidencial, e dende este ano tamén en Lugo Xornal e no diario El Progreso. Tes algún blogue propio? Teño un sitio web persoal no que comparto os artigos que escribo para os xornais nos que colaboro, os programas de radio nos que participo, e en xeral todo tipo de reseñas sobre o meu traballo e proxectos nos que estou inmerso en cada momento. O enderezo é  www.guidoalvarezparga.com Como comezou o teu i...

(Entrevista ) Fundación Uxío Novoneyra

-A que se debe o nome da fundación? Debese ao gran poeta e escritor Uxío Novoneyra -E a que se dedica a fundación , cales son as suas funcios? Dinamizar o legado de Uxío e a súa casa museo. -Pero a parte diso sodes encargados doutras cousas ? Si, dos seus eidos , dos arquivos, a biblioteca e a pinacoteca. -Imaxino que a maior parte dos arquivos eran del? Si , como non -Pero tamén sodes moi importantes para o galego e a cultura galega , porqué  motivo? Realizamos proxectos de innovación da cultura galega. -E tamen no exterior? Si , tamén facemos un gran traballo para a internacionalización do galego e da súa cultura , xunto con coñecementos de Uxío e que transpasen as fronteiras nacionais e internacionais. -E realizades moitas actividades e programas? Si , temos unha programación de vangarda , sobre todo poética, cremos que a poesía e algo moi importante agora como tamén o era no seculo...

Una mariposa en tu camino

 Hoy os venimos a traer la historia de esta curiosa página en la que puedes encontrar todo tipo de joyas relacionadas con la naturaleza. Podeis encontrarla en @bolboretas.no.caminho en Instagram y ver como efectivamente son piezas únicas y elaboradas a mano. Su último complemento lo podéis ver, la mascarilla? No, la mascarilla no va incluída, pero si el enganche de la mascarilla personalizado. Este podría ser un anuncio de la teletienda, pero no lo es, es una iniciativa de una estudiante, que, en estos tiempos difíciles ha decidido innovar y llevar a cabo este proyecto para poder estudiar lo que desea. Son muchos los proyectos que realizan los estudiantes para ganar algo de dinero, pero este es 100% natural y totalmente concienciado y ambientado en la naturaleza y una atención durecta y cercana por parte de los administradores de la página.