Ir al contenido principal

Entradas

Mostrando entradas de diciembre, 2019

Entrevista a actriz Susana Sampedro

Dende cando sabes ao que te queres dedicar?  Eu souben que quería ser actriz dende moi nena, e tiven sorte de sabelo, porque puiden ir buscando a formación que máis me interesaba, e ir coñecendo a profesión Cal foi teu primeiro papel máis importante?  Fixen episódicos e papeis pequenos, pero eu considero que o meu primeiro traballo importante foi o papel de Erea na serie O Faro. Estar nesa serie foi unha aprendizase brutal e unha etapa xenial Algunha vez pensache en deixalo?  Esta profesión ten momentos moi duros, mentiría se dixese que nunca pensei en deixalo, pero esas etapas hai que pasalas, porque é unha profesión con moitos altos e baixos Algún talento máis?  Encántame cantar, levo desde os 16 anos cantando en grupos, hai tempo que non me subo a un escenario porque non tiven moito tempo, pero é algo que non quero deixar aparcado  Unha reflexión?  Cada proxecto que comezo éncheme de ilusión, desfruto moito do meu traballo e tiven a gran sorte de poder encarnar personaxes brutales e

Miña Lingua (Poesía)

"Falo eu nesta miña lingua Inimiga sempre do castelán Faloa eu porque a quero E eles non de antemán Logo veñen a esta terra Máis non conseguen medrar Neses momento danse conta Ai miña lingua tamén te ei amar"              Sergio Álvarez

Reino de Galicia (Poesía)

“son amante desta terra A terra nai de Castelao Dos mares de Manuel Antonio E da cantareira que mais berra Ese grito que sae da alma Ata a peor meiga espanta Prefiro estar do seu lado Ca de quen xa non canta" "Vexo Vigo vexo Cangas  Tamén vexo Redondela Voxo a cidade do Porto Quen me dese vivir nela Dende Braga ata Fisterra Dende o Bierzo ata Sansexo Eche o reino de Galiza O reino dos meus devanceiros Se teis alma de feiticeira Teis corazón de galega Asentate nesta terra Que adopta a todo o que queira Pero se por un casual non veis Faime caso e pensao moito A Galicia é unha estrela De faíscas de madeira       Sergio Álvarez                Sergio Álvarez         

Miña nena (Poesía)

"Vinte chorar miña nena Vinte chorar trascos montes Vinte chorar esas penas Esas penas chamadas mortes As bagoas cor da prata Os queixumes de alma en pena Non te preocupes miña moza As de te reencontrar con ela"                                  Sergio Álvarez

o bimbio (Poesía)

Iba no outono cos bimbios Para o medio dunhas videiras E cantaba unhas cantigas Que eran as muiñeiras Mais logo viña a choiva E me tiña que acoller Debaixo dun bidueiro Agora que caia a pracer Sergio Álvarez

Camisas Negras (Poesía)

Eran las cuatro de la mañana La puerta de mi casa derribaron Entraron los camisas negras A darme el último paseo Me apuntaron con un arma Y me dijeron que de espaldas Pero Prefiero morir de cara Y mirar a mi asesino al alma Sergio Álvarez

Famoso y Humilde

Yo me identificaré Con un famoso singular Que no sea inculto ni pijo Ni me van los del TRA TRA Yo prefiero a los humildes El resto deben quebrar Porque son estas personas Capaces de el mundo levantar Sergio Álvarez

Esas vidas (Poesía)

Todas esas vidas Non vividas Esas mortes Que non teñen nome Que foi desas persoas Que viviron na morte E morreron na vida A morte A vida Que máis da Se estamos feitos de zinzas De escuma Ou de ar A deus deixo por testigo Que no mundo vou quedar Sergio Álvarez.

TRANS (Poesía)

Nací en un cuerpo de chico Pero yo me sentía chica Y al decirselo a mis padres Al médico me llevaron Decían que estaba loca Y casi me lo impidieron Pero tras yo operarme Siento que por fin me libero Sergio Álvarez

Principios (Poesía)

Me insultan y me hacen fuerte Me escupen y me dan orgullo Scabar conmgo no pueden Mientras me dure el orgullo Por defender lo que yo pienso Por exapandir esas ideas Juzguenme todo lo que quieran Pero me declararán la guerra Sergio Álvarez

Personal (Poesía)

Si te digo no te acerques Hazme caso no lo hagas Contacto humano no quiero Estatar sola lo prefiero Nací con esta enfermedad Que no es algo pasajero Superarme cada día Pero ser heroe no quiero Sergio Álvarez.

Mi sonrisa (Poesía)

La ilusión nunca pierdo La conservo cada día Pero los palos de ciego Me agotan mi vida Haya sol nieve o truene La sonrisa no padece Prefiero ser feliz tonto Que un muerto amargado Mas si mi sonrisa volara Tras de ella yo iría Prefiero ir con la sonrisa Que con la pena mundana Sergio Álvarez 

El viento (Poesía)

Soy el viento y nadie me ve Pero traigo las brumas Esa venda blanca y espesa Que esconde la dehesa No dejo un solo día La compañía del gorrión Lo sigo en su continua ruta Hacia un lugar mejor Sergio Álvarez

Acoso (Poesía)

Prefiro pasar desapercibido Sen que ninguén me faga caso Porque cada vez que non o fago Sei que vou acabar chorando Cando sofres esta lacra Prefires cambiar de vida Que se acabe este mundo Polo acoso traizoieiro Sergio Álvarez

(Poesía) Ciudad

Vives tu en la impecable urbe Vivo yo en el boscoso pueblo Pero de eso no depende El intelecto que ambos tenemos Sea yo listo o no tanto Lo sea más o menos que tu Pero por el hecho de ser de pueblo No vas a decirte tu mejor No vivo para la calle Vivo en ella Me criminalizan y me miran Como si fuese un apestado Es delito ser pobre Para muchos si lo es Yo quisiera poder salir Pero me lo prohibis Sergio Álvarez Sergio Álvarez

Poesía

Las olas del mar de la vida Llaman al fin a la puerta Sabiendo que llegará ese momento La agonía es luego lamento Te quitan el alma y el aire Como si ahí nunca estuvieran Cuerpo y alma se separan En un adiós para no volver Sergio Álvarez

Manifiesto Feminista

En la actualidad el movimiento feminista es uno de los movimientos más importantes y necesarios, de eso todo el mundo que apueste por la igualdad entre hombres y mujeres está de acuerdo. Pero de la misma manera que una parte mayoritaria de la población está muy concienciada con esos derechos iguales para ambos sexos, hay otra, en preocupante crecimiento que no defiende los postulados feministas y que no denuncia la situación actual de las mujeres con respecto a los hombres, con organizaciones que blanquean ese mensaje que intentan transmitir, digamos ong, partidos y medios de comunicación.  En un ejercicio de cordura deberíamos hacernos las siguientes preguntas :Nos parece normal que una mujer cobre menos que un hombre? Que mueran decenas de mujeres asesinadas cada año en la lacra de la violencia de género? Que hasta hace nada y aún en algunas mentes son las que se tienen que quedar en casa? Que no tengan derecho a ir vestidas como quieran? Lo hipersexualizadas que están?  La respuesta