Ir al contenido principal

(Historia) A familia vilas no franquismo

21/12/45
Eu chamome Antía vilas e vivo en Becerrea , meus pais traballan no campo pero tamén nunha peixaría.
Temos unha casa humilde na que neste inverno do 45 a choiva e os temporais fixeron que entrase a auga.

Non temos moito diñeiro pero no pobo facemos trocos para non ter que gastalo , temos que desprazarnos a pé cinco quilometros ata a panadaría mais próxima xa que non temos coche.

Estou escribindo isto agochada no faiado da miña casa para que quede para a prosperidade en galego , porque polo que din meus pais non o podo falar en público pra non meterme en líos.

23/12/45
Estou empezando a escribir historias en galego e agochandoas nunha caixa de metal no meio do monte para que se se perde definitivamente o galego logo o volvan intentar recuperar, sei que non vai pasar , pero non perdo nada por intentalo.

27/12/45
E plena noite e acabanse de escoitar dous tiros , tamen se escoita a moita xente chorar e outras gritando.
  MAIS TARDE
Hoxe definitivamente é un día moi extraño , todo o mundo está moi extraño , vixiando , ademais ninguén me fala en galego , nin meus pais nen meus tíos , ninguén en definitiva,  cando onte o falaban.

ÚLTIMO DÍA DO ANO
Hoxe é un día triste , uns homes de uniforme enttaron na miña casa e foron a habiación de meus pais, logo escoitei a meu pai entre choromicos decir "que non o escoite miña filla" e sairon pola porta .

Seguinos , foron cada un souto e alí dixeronlle algo asi como "de cara ou de espaldas" ao que meu pai respondeu "de cara , quero ver a meus asasinos"
Escoitaronse dous tiros , e o corpo de meu pai venceuse e caeu.

Eu saín chorando a abrazar o seu corpo , os soldados sorprenderonse e enseguida se cabrearon e viñeron por min, pensei que me ian matar pero deronme un pedrazo na cabeza.

Agora fixen unha reflexión , e vou deixar de escribir , porque non quero que iso volva pasar , espero que cando leades isto , o galego volva a ser unha lingua maioritaria , usada por todos os galegos sen prexuizos.

Comentarios

Entradas populares de este blog

(Entrevista ) Fundación Uxío Novoneyra

-A que se debe o nome da fundación? Debese ao gran poeta e escritor Uxío Novoneyra -E a que se dedica a fundación , cales son as suas funcios? Dinamizar o legado de Uxío e a súa casa museo. -Pero a parte diso sodes encargados doutras cousas ? Si, dos seus eidos , dos arquivos, a biblioteca e a pinacoteca. -Imaxino que a maior parte dos arquivos eran del? Si , como non -Pero tamén sodes moi importantes para o galego e a cultura galega , porqué  motivo? Realizamos proxectos de innovación da cultura galega. -E tamen no exterior? Si , tamén facemos un gran traballo para a internacionalización do galego e da súa cultura , xunto con coñecementos de Uxío e que transpasen as fronteiras nacionais e internacionais. -E realizades moitas actividades e programas? Si , temos unha programación de vangarda , sobre todo poética, cremos que a poesía e algo moi importante agora como tamén o era no seculo...

Entrevista ao grupo Odaiko

-Como se describe o estilo de música que facedes? Difícel de respostar, non temos un estilo definido, o que sí estamos todos dacordo en que é unha maneira de acercala a percusión á xente, algo que para todos nos é unha prioridade. -Creedes que lle chega ao público?  Definitivamente sí,  só hai que ver a resposta en cada concerto do público participando de forma activa e como nos transmiten a súa cercanía e simpatía o finalizar os mesmos.  -que cousas curiosas vos pasaron durante as vosas actuacións?  Olvidársenos instrumentos...  darnos a risa durante algunha actuación fruto da naturalidade e cercanía característica dos nosos espectáculos... que nos agasallasen algo... pero... hai momentos, que son verdadeiramente entrañables. Recientemente, en Guitiriz, contábannos como unha das canción de Camiño de volta, o noso espectáculo con Vanesa Muela, que fala sobre un muiñeiro, evocáballe ao recordo do seu avó a unha das nosas espectado...

Entrevista a escritora Mercedes Queixas

Que ramas da cultura tocas ti? O meu traballo cultural céntrase na palabra literaria, ora como autora ora como Secretaria xeral da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega. Intentache outras actividades culturais? Interésanme todas as manifestacións e expresións culturais como espectadora, como interlocutora, como destinataria, mais non cheguei a exercer ningunha. Como te decribirías? Unha traballadora da palabra de noso que acredita en que o ensino e a cultura son radicalmente transformadoras para o necesaro avance da sociedade. Que supón para tí Galicia? Un xeito propio e irrenunciábel de ser e estar no mundo. Como surxiu o teu interese polo que fas? A curiosidade ten un papel moi importante en todo o que facemos. O encontro con persoas referentes tamén. A miña vocación como docente naceu xa no instituto precisamente grazas a profesorado referente para min. Á literatura e á escrita tam...