Ir al contenido principal

(Relato) Eu tamén conto

Chamome Xia e son futbolista, bueno ou iso quero ser , sempre que podo saio cunhas amigas xogar . Eu son mais boa ca elas , pero non llo digo porque logo non veñen, pero penso que tamen o saben.

Temos un equipo de fútbol no pobo , non é moi importante pero é un equipo , fun preguntarlle ao entrenador se podía unirme ao equipo , xa que outros equipos da categoría teñen equipos mixtos, e no meu ainda non había rapazas.

A súa reacción foi incrible , tanto o entrenador coma os xogadores, moitos, amigos meus votaronse a rir , e escoitei comentarios como "onde vas ti flacucha" "vaite planchar" "non que rompes as unllas" . Eu insistín e o meu entrenador dixome que se xogaba tiña que facelo mellor que o resto do equipo e se non ianse meter comigo .

Polo tono chulesco sabía que tiña que facelo ben , chegou o día do partido e eu empecei no banco, a medifa que ia pasando o partido , puñase mais costa arriba , ata que o entrenador me dixo "xa non hai nada que facer , gañannos por tres , asi que vas entrar, a copa xa a perdimos"

Entrei no campo e o primeiro balon que toquei ao intentar dar o pase escorreguei e caín, todo o mundo se ría , no minuto oitenta e dous marco un gol de cabeza pra facer o un a tres , no minuto oitenta e seis marco o segundo de falta  e no noventa empato o partido.
Naquel momento os que antes se estaban rindo agora estaban avergoñados , eu lograra o empate e eles sabíano, na proroga asediaron a nosa portería pero sen marcar ningún gol , so era un equipo , pero no último minuto pasanme o balón vin que o porteiro estaba adiantado e dende o centro do campo tirei con todas as miñas forzas.

Dez segundos despois rra a rapaza mais feliz do mundo, todos me abrazaban e felicitaban , despois de terme insultado e menospreciado , pero polomenos sei que lles molestaba mais a eles felicitarme , que a min recibir as felicitacións deles.

Todo o apoio a o deporte feminino , que xa dunha vez por todas debe equipararse ao masculino , hai que acabar co monopolio do deporte masculino como única opción.

Comentarios

Entradas populares de este blog

(Entrevista ) Fundación Uxío Novoneyra

-A que se debe o nome da fundación? Debese ao gran poeta e escritor Uxío Novoneyra -E a que se dedica a fundación , cales son as suas funcios? Dinamizar o legado de Uxío e a súa casa museo. -Pero a parte diso sodes encargados doutras cousas ? Si, dos seus eidos , dos arquivos, a biblioteca e a pinacoteca. -Imaxino que a maior parte dos arquivos eran del? Si , como non -Pero tamén sodes moi importantes para o galego e a cultura galega , porqué  motivo? Realizamos proxectos de innovación da cultura galega. -E tamen no exterior? Si , tamén facemos un gran traballo para a internacionalización do galego e da súa cultura , xunto con coñecementos de Uxío e que transpasen as fronteiras nacionais e internacionais. -E realizades moitas actividades e programas? Si , temos unha programación de vangarda , sobre todo poética, cremos que a poesía e algo moi importante agora como tamén o era no seculo pasado e nos anteriores. -Cal é o voso rádio de acción mais cercano e no que mais actua

Entrevista a Xandre Organizador de Avante LGTB Galiza

Que é avante LGTBI? -Avante é unha organización formada por persoas LGBT+ que teñen inquietudes máis alá do marco de representación e visibilidade que buscan algunhas organizacións tradicionais. Nos buscamos a completa liberación do colectivo LGBT+, e comprendemos que non será posible sen darlle á nosa loita un enfoque anticapitalista, feminista e galeguista. Como chegache a ser o responsable de organización? En outubro do ano pasado realizouse en Compostela unha asemblea nacional á que asistiron membros de Avante de todas as localidades nas que estamos constituidas. Ao longo de todo un día de intensos debates definimos as liñas ideolóxicas e organizativas que seguiría Avante a partir dese momento. Ademais, co fin de funcionar de xeito máis eficiente a nivel nacional realizouse unha votación por listas abertas para escoller quen formase parte da Coordinadora Nacional. Nesa votación saímos escollidas 7 persoas, e máis tarde sumouse unha persoa extra por cada localidade a modo de repr

Entrevista ao ilustrador Kiko dasilva

Como che surxiu a curiosidade pola ilustración? Persoalmente creo que todos temos dende cativos interese por debuxar, é só que algúns non deixamos de facelo. Eu dende neno sentín no acto de debuxar algo máxico, poder crear o que un quere só con imaxinalo.  Debuxar debería tomarse máis en serio na educación. É un dos sistemas de comprensión, memorización e análise  da realidade que máis se achega ao sistema de almacenamento de imaxes que usa o noso cerebro. Se debuxamos as cousas entendémolas e lembrámolas con moitísima máis precisión que se só a observas. Vivimos nun mundo cheo de imaxes, e non ensinamos á sociedade a traducilas e a comprendelas na súa totalidade. Niso estamos moi atrasados. A ilustración profesional descubrina a medida que ía aprendendo e facéndome profesinoal do medio. É un trballo moi estimulante, pero só é realmente válido para aquelas persoas que disfruten e lles apaixoe realmente o debuxo como para estar 10 ou 12 horas diarias debuxando e incluso ás veces tra