Nacín fai vinte anos no berce dunha familia humilde de emigrantes africanos ao sul de pontevedra.
Miña nai morreu ao mesmo tempo que eu nacía. Meu pai despois diso choraba todos os días pola súa muller.
No pobo a xente vianos mal porque eramos Negros , mesmo se apartaban de nos nas festas e celebracións , nin que tiveramos a peste. Pouco despois comezei en primaria nun colexio publico cercano , alí era a unica persoa dunha cor diferente , en clases e no comedor sentabame sola porque ninguen se relacionaba conmigo.
So falaba galego porque foi o primeiro que aprenderon aquí meus pais , e por falar galego a profe de castelán votabame sermóns .
Varios anos despóis acabaría primaria e comezaría a ESO , ese veran despois de acabar o colexio morre meu pai e teño que ir vivir cos meus avos.
O meu comezo na secundaria foi igual que na primaria , soa . So se acercaban a min para insultarme e preguntarme cousas tontas as que eu prefería non responder.
Tiñamos unha asignatura case obrigatoria , relixión, eu era practicante da relixión islámica asique non fun nunca a esa clase , pero iso tamen me trouxo problemas porque me expulsaron unha semana do instituto, pero ao volver foi peor , por ser islamista , tiña medo a que os fora a asasinar o a levar bombas ao centro , preferín pasar deles.
Quería coñecer xente asique me apuntei a deportes varios extraescolares pero eran todos rapaces e decianme que fose pranchar e lavar platos para o meu continente , despois marchei chorando
CONTINUA NA PARTE 2
Comentarios
Publicar un comentario