Ir al contenido principal

(Microrrelato) Traición

Vivíamos todos nun pequeno pobo de Lugo, era un lugar normal coma outro calquera no que nunca pasaba nada, a maioría eran persoas en paro ou maiores.
Non había industria algunha a parte de un pequeno bar .

Pero dende  o goberno dixeron que aquí  construiríase un gran centro comercial , que daría a xente do pueblo unha vida mellor , turismo e empleos e o pobo crecería. Foi sen dúbida un momento de euforia para todos , algo bo ao final para o pobo .

Dous meses despois comenzaron as obras , eran ao lado do pobo , pero ainda así parecía estar moi cerca , creíamos que era mellor para nos , cada día había cousas novas , a veces os cementos, pilares , algún muro , escaleiras e demáis.

Pero un día ao levantarnos ,  pobo enteiro  levantouse coa  policía na porta da casa, preguntabamonos o que pasaba , pero dixeronnos que tiñan ordes do goberno de desalonxar todas as vivendas para  proseguir coa construcción do centro comercial.

Nos nun principio resistimonos , pero oubo un momento no que a policía era demasiada e  acabaronnos sacando pola forza. Pouco despois diso deronnos unha miseria polas nosas vivendas.

Ese foi o gran crecemento capitalista que esperaba ao noso pobo,
Un lugar que crecería e xa non existe e empleo , empleo para persoas que xa non viven no pobo , a maioría doutras comunidades autonomas.

Comentarios

Entradas populares de este blog

(Entrevista ) Fundación Uxío Novoneyra

-A que se debe o nome da fundación? Debese ao gran poeta e escritor Uxío Novoneyra -E a que se dedica a fundación , cales son as suas funcios? Dinamizar o legado de Uxío e a súa casa museo. -Pero a parte diso sodes encargados doutras cousas ? Si, dos seus eidos , dos arquivos, a biblioteca e a pinacoteca. -Imaxino que a maior parte dos arquivos eran del? Si , como non -Pero tamén sodes moi importantes para o galego e a cultura galega , porqué  motivo? Realizamos proxectos de innovación da cultura galega. -E tamen no exterior? Si , tamén facemos un gran traballo para a internacionalización do galego e da súa cultura , xunto con coñecementos de Uxío e que transpasen as fronteiras nacionais e internacionais. -E realizades moitas actividades e programas? Si , temos unha programación de vangarda , sobre todo poética, cremos que a poesía e algo moi importante agora como tamén o era no seculo...

Entrevista ao grupo Odaiko

-Como se describe o estilo de música que facedes? Difícel de respostar, non temos un estilo definido, o que sí estamos todos dacordo en que é unha maneira de acercala a percusión á xente, algo que para todos nos é unha prioridade. -Creedes que lle chega ao público?  Definitivamente sí,  só hai que ver a resposta en cada concerto do público participando de forma activa e como nos transmiten a súa cercanía e simpatía o finalizar os mesmos.  -que cousas curiosas vos pasaron durante as vosas actuacións?  Olvidársenos instrumentos...  darnos a risa durante algunha actuación fruto da naturalidade e cercanía característica dos nosos espectáculos... que nos agasallasen algo... pero... hai momentos, que son verdadeiramente entrañables. Recientemente, en Guitiriz, contábannos como unha das canción de Camiño de volta, o noso espectáculo con Vanesa Muela, que fala sobre un muiñeiro, evocáballe ao recordo do seu avó a unha das nosas espectado...

Entrevista a escritora Mercedes Queixas

Que ramas da cultura tocas ti? O meu traballo cultural céntrase na palabra literaria, ora como autora ora como Secretaria xeral da Asociación de Escritoras e Escritores en Lingua Galega. Intentache outras actividades culturais? Interésanme todas as manifestacións e expresións culturais como espectadora, como interlocutora, como destinataria, mais non cheguei a exercer ningunha. Como te decribirías? Unha traballadora da palabra de noso que acredita en que o ensino e a cultura son radicalmente transformadoras para o necesaro avance da sociedade. Que supón para tí Galicia? Un xeito propio e irrenunciábel de ser e estar no mundo. Como surxiu o teu interese polo que fas? A curiosidade ten un papel moi importante en todo o que facemos. O encontro con persoas referentes tamén. A miña vocación como docente naceu xa no instituto precisamente grazas a profesorado referente para min. Á literatura e á escrita tam...