Ir al contenido principal

Última oportunidad (Relato)

Ella estaba sola y no podía salir de casa, el miedo se apoderó de alla, y siempre observaba por la ventana cada vez que escuchaba un ruido. Sabía que de un momento a otro su acosador podría volver, y que si él quería nada iba a impedir que se acercase a ella, ni la policía que vigilaba su piso. Su miedo era fundado, porque el ya le había hecho daño a muchas otras mujeres antes, pero nadie había podido demostrarlo.

Los policías se fueron, en un cambio de turno, llegaron otros, a uno lo conocía, era la tercera vez que venía esa semana, pero al otro no pudo verle la cara, pero esa voz, le resultaba conocida. De pronto escucha un fuerte golpe y alguien cae al suelo fuera de la puerta, donde estaban los guardias.

-Señorita Collins, abra la puerta, nos acaban de atacar.
-Como lo se?
-Tranquila, sé que puede estar nerviosa pero necesito su ayuda.
-No, no intente engañarme
-Porqué la iba a engañar? Mi compañero se va a desangrar como no me ayude.
-Pero, qué ha pasado?
-Fue el, vino y nos pilló distraídos , hirió con un cuchillo a mi compañero, pero a mi por suerte no, no lo conseguí capturar.
-Si, seguro, vete, o llamo a la policía. 
-Porqué dice eso? Abra por favor 
-No,porque… 

De pronto se escucha otro golpe y otra persona cae al suelo. 

-Señor, sigue ahí 
(Nadie responde) 
-Señor? 
(sigue el silencio) 
Se escuchan pasos acercándose a la puerta, al llegar a la altura de la misma comienza a darle patadas desde afuera alguien. Asustada corre hacia el baño, abre el grifo de la bañera y se va corriendo después a la cocina de nuevo. 

La puerta cede y consigue entrar, es su acosador, sabía que eso podía pasar, pero no lo quería creer. 

-Hola cariño, te dije que iba a volver
-Vete, fuera, no quiero nada de ti, si tanto me quieres vete
-Tu no me fallarás
-Seguro se lo dijiste a las demás, y donde están ahora eh? 
-Muertas, pero tu no me vas a dar problemas. 

Comienza a perseguirla por toda la casa, de forma muy violenta hasta llegar al baño, ella se esconde, y cuando él entra le da un golpe en la cabeza y cae a la bañera. Antes de que pudiese salir enchufa un secador y lo tira dentro encendido. 

-Ahora ya no harás más daño a nadie, nunca

Comentarios

Entradas populares de este blog

Entrevista a Guido Álvarez Parga

En que proxectos colaboras na actualidade? Dende o mes de xaneiro estou integrado na Lug Open Factory (na rúa Pintor Corredoira), desenvolvendo un proxecto persoal relacionado co turismo. Alí colaboro ca xente do coworking, nas actividades do centro, no proxecto Atlantic Hubs, e sobre todo cos compañeiros da incubadora de ideas.  Para o mes de setembro teño tres propostas de traballo moi interesantes e agora estou en proceso de reflexión sobre que decidir. Como sabes, tamén colaboro en radio e en prensa escrita. En que xornais podemos lerte? Dende o 2013 en Galicia Confidencial, e dende este ano tamén en Lugo Xornal e no diario El Progreso. Tes algún blogue propio? Teño un sitio web persoal no que comparto os artigos que escribo para os xornais nos que colaboro, os programas de radio nos que participo, e en xeral todo tipo de reseñas sobre o meu traballo e proxectos nos que estou inmerso en cada momento. O enderezo é  www.guidoalvarezparga.com Como comezou o teu i...

(Entrevista ) Fundación Uxío Novoneyra

-A que se debe o nome da fundación? Debese ao gran poeta e escritor Uxío Novoneyra -E a que se dedica a fundación , cales son as suas funcios? Dinamizar o legado de Uxío e a súa casa museo. -Pero a parte diso sodes encargados doutras cousas ? Si, dos seus eidos , dos arquivos, a biblioteca e a pinacoteca. -Imaxino que a maior parte dos arquivos eran del? Si , como non -Pero tamén sodes moi importantes para o galego e a cultura galega , porqué  motivo? Realizamos proxectos de innovación da cultura galega. -E tamen no exterior? Si , tamén facemos un gran traballo para a internacionalización do galego e da súa cultura , xunto con coñecementos de Uxío e que transpasen as fronteiras nacionais e internacionais. -E realizades moitas actividades e programas? Si , temos unha programación de vangarda , sobre todo poética, cremos que a poesía e algo moi importante agora como tamén o era no seculo...

Una mariposa en tu camino

 Hoy os venimos a traer la historia de esta curiosa página en la que puedes encontrar todo tipo de joyas relacionadas con la naturaleza. Podeis encontrarla en @bolboretas.no.caminho en Instagram y ver como efectivamente son piezas únicas y elaboradas a mano. Su último complemento lo podéis ver, la mascarilla? No, la mascarilla no va incluída, pero si el enganche de la mascarilla personalizado. Este podría ser un anuncio de la teletienda, pero no lo es, es una iniciativa de una estudiante, que, en estos tiempos difíciles ha decidido innovar y llevar a cabo este proyecto para poder estudiar lo que desea. Son muchos los proyectos que realizan los estudiantes para ganar algo de dinero, pero este es 100% natural y totalmente concienciado y ambientado en la naturaleza y una atención durecta y cercana por parte de los administradores de la página.